Boruny (gmina)
| gmina wiejska | |
| 1919–1920[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo |
(1919–1920: okręg wileński) |
| Powiat |
do 1919: iłłuksztański |
| Siedziba | |
| Populacja (1919) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°44′24,0000″N 26°57′36,0000″E/55,740000 26,960000 | |
Boruny – dawna gmina wiejska funkcjonująca pod zwierzchnictwem polskim w latach 1919–1920 na obszarze tzw. administracyjnego okręgu wileńskiego (obecnie na Białorusi, przy granicy z Łotwą). Siedzibą władz gminy były Boruny.
Przed I wojną światową gmina Boruny należała do powiatu iłłuksztańskiego w guberni kurlandzkiej. Po wojnie jednostka weszła w skład utworzonego i administrowanego przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich powiatu brasławskiego[3][2]. Jednakże w lipcu 1920 roku obszar gminy Boruny (oraz pięciu innych sąsiednich gmin o łącznej powierzchni 1,5 tys. km²) został zajęty przez Łotyszy i wcielony do Łotwy[4].
Kolonia i leśniczówka Boruny pozostały w Polsce, gdzie w latach 1921–1945 należały do województwa nowogródzkiego[5] (od 1926 w województwie wileńskim[6]), w powiecie brasławskim, w gminie Plusy[7][8].
Po II wojnie światowej obszar gminy Boruny wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1919 jednostka administrowana przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich; w 1920 roku włączona do Łotwy.
- ↑ a b Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919
- ↑ Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno - administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.
- ↑ P. Łossowski: Łotwa nasz sąsiad. Warszawa: 1990.
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 10.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 10.